Halong bay - Cat Ba - Sapa - Hanoi

Hier dan eindelijk weer een nieuw bericht vanuit Vietnam!

Inmiddels zitten we, na even weg te zijn geweest uit Hanoi, alweer 2 dagen in deze stad en het is maar goed dat we vanavond met de nachttrein naar Hue vertrekken. Al met al hebben we zo'n dag of 5 hier doorgebracht en da's toch wel lang. Achteraf hadden we misschien onze planning wat moeten aanpassen want misschien komen we nu wel in tijdnood wat betreft andere plaatsen. We zien het wel!

Na de eerste paar dagen in Hanoi te hebben gezeten, zijn we vervolgens met een tour naar Halong Bay en Cat Ba gegaan (slechts $29 voor 3 dagen). Dit via het guesthouse geboekt maar dat doen we dus nooit meer (later meer hierover). Eerst 3 1/2 uur in de bus gezeten, waarbij we onderweg een stop maakten bij een shop waar je allerlei souvenirs kon kopen die waren gemaakt door kinderen die op een of andere wijze slachtoffer zijn geworden van de oorlog met Amerika (bijv. ouders verloren of geboren met handicap door chemische "agent orange" troep wat de Amerikanen hebben lopen rondspuiten). Goed initiatief zo'n shop/project! Na de bus, gingen we verder met de boot om vervolgens via Halong Bay een lange tocht te maken over het water naar Cat Ba Island. Halong Bay is qua natuur een van de hoogtepunten van Vietnam, helemaal als het mooi weer is (wij hadden dus mist, helaas). Het bestaat uit een gigantisch grote baai met meer dan 3000 "limestone-eilandjes" en op tig van deze eilandjes bevinden zich grotten en strandjes. We hebben 2 grotten bezocht en we moeten toegeven dat wij nog niet eerder in zo'n grote grotten zijn geweest, zelfs niet in Frankrijk! De eerste nacht zouden we op de boot slapen en de tweede nacht in een hotel op Cat Ba Island. Nu hadden we foto's gezien van de boot en dat zag er werkelijk prachtig uit dus wij ons flink verheugen op de eerste nacht. Viel dat even tegen! Het bleek dezelfde boot te zijn als waar we de tocht mee hadden gemaakt en dat was niet veel soeps. Bovendien bleek dat iedereen van boot ging behalve wij en 4 jongeren uit Maleisie maar die hadden ook echt deze boot geboekt. Wij dus niet!!! We wisten dat toeristen vaak op een andere boot worden gedumpt dan ze hebben geboekt om zo extra geld te kunnen vangen maar we dachten dat het wel safe was om bij het guesthouse te boeken. Niet dus! We hadden betaald voor een eigen badkamer (ook al moet je qua grootte niet teveel verwachten, het blijft een boot) maar we moesten het doen met een stinkende, gore plee, een douche die niet werkte en waar bovendien iedereen overdag al z'n behoefte had lopen doen. Helaas kwamen we hier pas achter toen we op weg waren naar een plek in de baai om te overnachten. Toen pas kregen we de kamer te zien en bleek dat we dus geen eigen wc en zo hadden. Natuurlijk hadden we dat moeten checken op het moment dat we nog aan wal lagen, zodat we nog van die verrekte boot hadden afgekund! De kamer was niet veel beter: via de deuropening moesten we in ons bed duiken en de lakens waren te vies voor woorden (voetstappen stonden erop). Al was de hut nog zo klein, overal lagen sigarettenpeuken. No way, dat we daar zouden gaan slapen! Wij hebben uren lopen praten als brugman om van die boot af te komen maar tevergeefs. Zelfs met geld lopen wapperen maar dat werkte ook niet. Ze spraken overigens geen engels dus dat was ook erg handig. Toen ze merkten dat het voor ons echt menens was, hebben ze er een gids bijgehaald van een luxere boot die naast ons lag (was vol, dus niet kunnen verkassen). Deze kerel sprak perfect engels en vertelde dat toeristen regelmatig op een andere boot terechtkomen en dat hij het heel erg voor ons vond maar dat we toch niet van de boot wegkonden. Normaal raken wij nooit zo gefrustreerd over zoiets maar de hut en douche waren echt te goor en niets bleek zo vervelend als ergens geen controle meer overhebben. De enige manier om aan land te komen, was zwemmend... Hoe vreselijk het ook was, we hebben op die boot moeten slapen en we hebben ons nog nooit zo vies gevoeld. Ook nog een verkoudheid opgelopen en last van de darmen gekregen door het eten! 's Ochtends wisten we niet hoe snel we van die boot af moesten komen! Na die boot leek het hotel, waar we vervolgens terechtkwamen, wel een 5-sterren hotel! Die ochtend vertelde onze gids dat de boot waar wij op hadden moeten zitten, volgeboekt was en dat hij ons op deze boot had gezet! Tja, nu wisten niet meer of dat ons guesthouse ons had bedonderd of de gids (was eigenlijk een vriendelijke gast) om zo wat geld te verdienen. Heel eerlijk gezegd hebben we sowieso nog niet zo'n postief beeld van de mensen hier. Misschien hebben we gewoon al meerdere keren de verkeerde mensen ontmoet of misschien hebben ze hier door dat je op oneerlijke wijze meer geld kunt verdienen. We hebben ook anderen gesproken die hetzelfde vonden. Wij zijn toch al in behoorlijk wat landen geweest en overal proberen ze een slaatje uit je te slaan maar op de manier zoals het hier gebeurt, dat hebben we nog niet eerder meegemaakt! Erg jammer vooral omdat we dachten dat de mensen hier zo vriendelijk waren! Anyway, op Cat Ba Island een flinke wandeling gemaakt door het nationale park en daarna lekker rustig aangedaan en een beetje door het dorpje, Cat Ba, gewandeld (leuk, maar te toeristisch). Na een nacht in het hotel de dag erna weer teruggevaren en met de bus terug naar Hanoi gegaan.

's Avonds meteen de nachttrein gepakt naar Sapa (met een tour) en kennisgemaakt met onze reisgenoten (ook uit NL). We sliepen met z'n vieren in dezelfde cabine en dat was weer een verhaal apart. Wij hadden hun net verteld dat er best vaak gestolen wordt in de trein en dat we onze spullen niet zomaar onbemand achter moesten laten. Maar goed, tijdens het slapen, kon de deur van binnen op slot dus dat gaf wel een gerust gevoel. Totdat er een miepje (werkzaam bij de spoorwegen!) midden in de nacht onze cabine binnenkwam! Liep regelrecht op het tafeltje af en pakte een van de gratis gekregen waterflesjes om vervolgens weer weg te lopen. Wij waren te verbaasd om er iets van te zeggen. Simon wist nog wel het flesje uit haar handen te trekken en "no, no" uit te kramen! In onze ogen had ze iets anders voor ogen dan dit flesje en echt lekker hebben we die nacht niet meer geslapen. De dag erna zagen we haar en Simon wilde verhaal gaan halen maar tevergeefs. Ze keek ons boos aan en liep gewooon verder. Dit overtuigde ons dat ze echt iets kwaads in de zin had gehad want anders had ze het gewoon kunnen uitleggen. Dan was het nog raar geweest maar goed.

Al vroeg in Sapa aangekomen waar we konden douchen en ontbijten om vervolgens voor drie dagen een flinke tocht door de bergen te gaan maken. Naast de 2 Nederlanders en de gids, voegde zich ook nog een Australier bij ons. De omgeving van Sapa staat bekend om zijn prachtige bergen, rijstvelden en vooral hilltribes ofwel bergstammen. Het was ook echt prachtig! De eerste dag maar liefst 9 uur gelopen! We waren echt kapot vooral omdat het vaak steil omhoog of naar beneden ging. Bovendien had het de dagen ervoor geregend dus sommige gedeeltes waren echt spekglad. Het zonnetje straalde echter op beide dagen wat het eigenlijk alleen maar zwaarder maakte ivm de hitte! Nu vinden wij onszelf geen slechte lopers maar die, in de 50 zijnde, Australier liep ons er zowat uit! Nu bleek hij wel overdreven veel aan sport te doen dus dat zal wel de reden zijn geweest. Trouwens, om deze tocht te lopen, moet je echt een liefhebber zijn van honden en gammele brugjes! Echt iets voor mij dus! Anyway, ontzettend veel mensen van verschillende bergstammen ontmoet in prachtige kledij! Ze proberen allemaal wat aan je te verkopen en zijn ook erg handtastelijk en aanrakerig. De kinderen spreken een goed woordje Engels (van toeristen geleerd) al stellen ze waarschijnlijk vaak dezelfde vragen. Helaas zie je ook veel armoede aangezien de bergstammen niet echt veel geld verdienen. Veel kinderen lopen halfnaakt en op blote voeten rond en ogen niet echt schoon. We hadden wat ballonnen en snoepjes meegenomen en hoe klein dit gebaar ook is, ze waren er echt blij mee! Stom als we zijn, waren we de stickers vergeten (er volgen nog meer plaatsen) Dat hadden ze ook vast leuk gevonden! Vlak voor het donker aangekomen bij de homestay (zouden overnachten bij een hilltribe) en dat was erg primitief maar een geweldige ervaring! Ondanks dat je er niet kon douchen en buiten in een hokje naar de wc moest (zo'n sta-plee) sliepen we wel in een echt bed, op de eerste verdieping op een bamboevloer! Na een redelijke nacht (haan begon om 5 uur te kraaien en bleef dit ongeveer 2 uur aan een stuk doen), heerlijke pancakes gegeten en daarna weer op pad gegaan. Deze keer maar 5 uur hoeven lopen! Bij een dorpje opgepikt om met de jeep weer terug naar Sapa te rijden. Op een aantal plekken waren ze de weg (van zand) aan het verbreden door met exposieven rotsblokken op te blazen. Warrick, de Australier, had net 's ochtends verteld dat 3 weken geleden 2 toeristen en hun gids waren omgekomen omdat er zo'n rotsblok op hun jeep was gevallen. Erg fijn, wij moesten anderhalf uur lang over dezelfde weg terug! De jeep was al zo gammel als wat en bovendien slipte we ook een paar keer (fijn zo naast de afgrond) dus we waren erg blij dat we heelhuids bij het hotel waren aangekomen! De dag erna nog een korte wandeling gemaakt en 's avonds weer de trein teruggenomen. Dit keer is 's nachts tot drie keer toe de deur opengemaakt door een militair maar geen idee waarom! Raar volk!

Gisteren en vandaag dus weer in Hanoi doorgebracht en nog wat musea, pagoda's en het Ho Chi Minh mausoleum met alles erop en eraan bezocht. Heel apart, we hebben best lang in de rij moeten staan (mochten niet handen in zakken doen, lachen, korte broek aan, foto's maken etc) om vervolgens een glimp op te vangen van Ho Chi Minh zelf die daar in een glazen kist ligt opgebaard. Hij bleek overigens gecremeerd te willen worden!

Jeetje, het is wel een erg lang verhaal geworden maar we hadden ook zoveel te vertellen! Eigenlijk kunnen we nog wel even doorgaan maar dat zullen we maar niet doen. Bovendien gaan we zo met de trein naar Hue. Zijn benieuwd wat we nu weer gaan meemaken in de trein!

Tot later,

Simon en Inge