Spitsuur in Ha Noi

Momenteel zitten we in Ha Noi gedurende spitsuur in het internetcafe. Spitsuur buiten wel te verstaan want daar rijden op dit tijdstip (17.10) ontelbare motorfietsen over straat. En aangezien de overige tig miljoen op de stoep geparkeerd staan, kun je daar dus niet lopen. Overigens verschilt spitsuur niet zo heel veel met de rest van de dag que hoeveelheid motorfietsen op straat!

We zijn dus netjes opgehaald op het vliegveld in Ha Noi door onze taxichauffeur die dus geen engels sprak maar ons bij het guesthouse heeft afgezet. Enigszins het verkeerde (zelfde familie, andere straat), maar toch. Vanaf het moment dat we daar zijn, krijgen we continu "flowertea" aangeboden uit mini-mini-mini kopjes. De mensen zijn super aardig, ondanks dat ze je continu proberen van alles te verkopen (tours, ontbijt, kaart van Ha Noi, de was
Onze kamer is echt grappig, een mooi groot bed maar met een enorm hard matras en de badkamer die we voor onszelf hebben, wordt gedeeld door het wasbakje (pas op dat je niet je hoofd of zijkant stoot), de douche (na tandenpoetsen niet te ver achteruit leunen), en het toilet die tijdens het douchen praktisch tussen je benen zit. Na het douchen is alles dus nat. Maar dat boeit allemaal niet! Vandaag werd gevraagd of we niet van kamer konden wisselen want er komt vanavond een gezin met kind overnachten en op onze kamer staat nog een extra 1-persoons bed. Ach, het is Vietnam dus wat maakt het uit. Eerlijk gezegd zitten we nu op een mooiere kamer met een betere douche. Alhoewel, we douchen nu precies tussen de wastafel en de wc in (ongeveer 50 cm) en als je de kraan van de wastafel opent, stromt het water via de gootsteena recht op de vloer! Maar ach, wederom: wat maakt het uit?

Wij dus die stad in, na gewekt te zijn door Vietnamese propaganda uit speakers (blijkt hier verkiezingstijd (????) te zijn. Begint al vroeg in de ochtend! Door de smalle straatjes met eerder genoemde motorfietsen hebben we ons begeven naar de eerste serieuze kruising: hellllluupp!! Men neme een blinddoek en loopt met rustige pas dwars door de motorfietsenbrigade heen. Men anticipeert op jou, niet andersom. Vooral niet stilstaan of hard rennen. En vooral niet panieken, gewoon cool blijven!

De meesten rijden hier zonder helm rond en helaas is er dus gisteren een dodelijk ongeluk gebeurd net buiten de stad waar wij langsreden. Echt veilig is het dus niet hier. Wij kijken goed uit en passen uiteraard op elkaar. Er rijden hier ook een grote groep bandieten op motorfietsen rond! Haha, nee geen echte maar vrouwen met hoofdkapjes, sjaals, handschoenen en wat meer, echt het lijkt alsof ze net van een bankoverval komen. Ze doen dit om te voorkomen dat ze bruin worden. Blank is goed, gebruind is niet goed.

Over bank gesproken, Inge en ik zijn sinds een paar dagen miljonair en geven tonnen per dag uit, bevalt eigenlijk wel goed het leventje. Het gemiddelde salaris is een dollar per dag hier, een familie verdient gemiddeld $130 per jaar met rijst verbouwen. Per jaar!!! Brood kost 1000 dong ($0,07), een fles water 1,5 liter 7000 dong ($0,50).

Op de eerste dag een flinke wandeling gemaakt door het oude gedeelte van de stad met kleine straatjes en shopjes. Ook nog wat tempels en pagoda's gezien. Gisteren zijn we naar de "Perfume Pagoda" geweest, een grot waar mensen uit heel Vietnam naar toekomen om te bidden voor gezondheid, geluk, kinderen, rijkdom of wat meer. De tocht ernaar heen ging over water waar 2 vrouwen je, met 10 man in het bootje, gedurende 5 kwartier naar toe roeien. Dat was de luxe uitvoering, Vietnamezen proppen zich met 31 in de boot. De pagoda's en tempels kenmerken zich door goedgebladerde beelden, voedsel- offers, geldoffers en biddende mensen. De fijne geur van wierook in alle tempels is elke keer weer een genot om te ruiken. Het was trouwens een hele klim om bij de pagoda te komen!

Vandaag hebben we ons in een fietstaxi een aantal uur door de stad laten vervoeren, van tempel naar tempel, en nog een tempel. De foto's (duurt nog wel even...) zullen voor zich spreken. Morgen gaan we naar Ha long Bay en Cat Ba eiland. Daarna zullen we de bergen ingaan en Sapa bezoeken met een homestay bij mensen thuis en bezoeken aan hill tribes.

Oja, vergeten te melden dat je 's ochtends hier bijna iedereen in pyjama ziet. Heel normaal om op je motor in je nachtkledij brood te halen of je kind naar school te brengen! En dat er vele motorfietsen op straat rondrijden, dat hadden we net al gezegd, maar dat ze ook allemaal toeteren dat waren we even vergeten te melden. Maar, na twee dagen hoor je het al niet meer!

Zoals jullie kunnen lezen, gaat alles prima! Zelfs met de darmen (nog wel). Jullie horen snel meer!

Cao mun 'g che ofwel tot ziens!

Inge en Simon