Franz Jozef Gletsjer

Zo, vanuit Greymouth (met pannennnnnnkoeken rotsen) naar het plaatsje Franz Jozef toe.


1 februari 2004, slechts een beetje regen in de ochtend (ook fijn voor een keer), Inge en Simon op de gletsjer. Het zou een 3/4 dag worden (in plaats van een full day) aangezien gedeelten van de tocht niet toegankelijk waren. Een beetje regen in de ochtend, boots passen met ijzertjes eronder, regenbroek, sokken, regenjas, pet, pikhouweeltje annex stok. Klaar om te gaan.

Wat volgde was een 8 uur durende tocht door de inmiddels stromende regen, schuifelend over het spekgladde ijs van de Franz Jozef gletsjer. Geen ijzers onder je schoenen die daar tegen bestand zijn. Gelukkig heb je een gids voor je die met een grote pikhouweel treden in het ijs hakt, de weg uitkiest en stukken ijs weghakt om het makkelijker te maken.

Na een uur waren de regenbroek en de schoenen niet geheel/geheel niet waterdicht meer en sopten we in kletsnatte sokken met een natte broek over de gletsjer.

Normaal is een groep met geheel vrouwen wel leuk, totdat ze enge dingen moeten doen en zelf op horizontale uitgekapte stukken ijs, als angsthazen over het ijs schuifelen. Inge en de meeste vrouwen in de groep waren uiteraard bikkels en konden prima volgen.

Echter, door 1 meisje zonder zelfvertrouwen whatsoever en een ander meisje met slechts zicht aan 1 oog (plus een beslagen bril), werd het een stoppen-stap-stoppen-stap- stoppen-stap-tocht. Als je iets meer zelfkennis zou hebben dan zou je zo'n tocht niet maken vonden wij.

Hoe zou het eruit gezien hebben? Kijk dan op:

http://www.nzguides.com

Bij ons was het dus compleet nat, dat betekende dat er ipv een paar watervallen, vrijwel continu overal water over de randen van de vallei denderden, een uniek en spectaculair gezicht. Fantastische watervallen links en rechts van je. De kleuren van het ijs waren ook mooi. Een misstap echter en je zou meters omplaag vallen. Bij een mooi blauw grotje (waar je niet echt in kon) hebben we staand in de regen geluncht.

De tocht ging daarna weer terug en duurde nog 4 en een half uur. Al het water dat uit de lucht gevallen was had zich nu in een aantal rivieren gegroupeerd die aan het begin van de gletcher tot aan de carpark (45 min hiken) overgestoken moesten worden. Met drie man ingehaakt werden deze rivieren overgestoken waarbij het water tot ver boven de knie kwam. Dit stuk werd helaas al weer op eigen boots gedaan zodat deze dus nog steeds compleet zeiknat zijn.

Een tocht om nooit te vergeten........de foto's volgen nog.