Stofhappen en koukleumen

Vraag niet hoe maar we zitten in Uyuni! Na donderdagavond eerst een zak Haribo zoute drop naar binnen te hebben gepropt (heerlijk, na 3 maanden!) en daarna nog eens een lekkere wrap, besloten we ons hele reisschema om te gooien. Als we niet met de trein naar Uyuni kunnen (volgens ´het kereltje van de trein´ zou de staking nog wel even duren), dan liever ook niet met de nachtbus (ivm de zeer, slechte staat van de weg)! Richting Santa Cruz dan maar en Uyuni later doen.

Komen we bij het, in het hotel Rosario gelegen, reisbureautje Turisbus aan (al een keer of 4 binnengewandeld) om de bus naar Santa Cruz te regelen, blijken we eventueel toch naar Uyuni te kunnen. Wel met de bus maar...overdag! Voor een tourgroep van 15 man werd speciaal een privébus naar Uyuni geregeld en er waren nog plekken vrij. Niet goedkoop uiteraard maar wel het overwegen waard. Uiteindelijk besloten om het te doen en daarna nog snel hotel Avenida in Uyuni gebeld om een kamer te regelen voor de volgende dag.

Gisterochtend, bepakt en wel en klaar om te vertrekken, hoorden we van een ander stel in het hotel dat de staking voorbij was en de trein wel zou gaan. Wij snel naar het om de hoek gelegen reisbureautje waar we ook de privébus zouden pakken en ook zij bleken van dit nieuws op de hoogte. Ze hadden de privébus al geannuleerd en waren druk bezig om in 15 minuten de publieke bus naar Oruro te regelen en de trein vanuit daar naar Uyuni. Uiteraard zouden we deze bus naar Oruro gemist hebben (om 10.00 uur vertrekken is om 10.00 vertrekken) maar omdat we met ongeveer 20 man bleken te zijn (ons geluk), wilde de chauffeur wel even wachten. Deze trip is overigens veel goedkoper en dus ook nog netjes ons teveel betaalde geld teruggehad!

Vervolgens met een busje naar het busstation gebracht en hier dan toch om 10.45 uur vertrokken met al hollend de dames van het reisbureautje achter de bus aan! Zij hadden ons namelijk de tickets voor de trein nog niet gegeven! Pfff, wat een hectiek! De trip naar Oruro ging voorspoedig tot bleek dat er weer sprake was van een staking! Ditmaal waren het studenten die de weg blokkeerden met grote stenen en brandend spul! Net toen de chauffeur bedacht weer terug naar La Paz te rijden, kregen we te horen dat we de staking konden omzeilen via de woestijn. Dit bleek inderdaad het geval en na een half uur oponthoud, gingen we toch weer op weg!

Nog net de trein gehaald, die er voor Boliviaanse begrippen vrij luxe uitzag. Zaten recht voor de tv, hadden veel beenruimte, kregen een gratis cola en wat koekjes (niet te vreten) en genoten van het uitzicht! Het genieten duurde echter maar kort. Vanuit de roosters kwam stofzand, stofzand en nog eens stofzand naar binnen! Ademen werd steeds lastiger en dus vertrokken we naar een andere coupé. Hier kregen we al snel last van hetzelfde probleem en binnen no-time zat iedereen z´n mond en neus te bedekken met sjaals, truien, zakdoeken of wat dan ook! Dit stofhappen duurde 6 uur lang totdat we in Uyuni aankwamen!

Hier bleek al snel hoe koud het zou gaan worden de komende dagen. We hadden al meerdere keren gelezen en gehoord van deze barre weersomstandigheden maar tot je er zelf bent, kun je je hier geen voorstelling van maken! Heel prettig voor koukleumen als wij! Het hotel Avenida (zéér basic, met slechts een druppel warm water) lag gelukkig vlakbij maar in de kamer was het niet veel beter. Als een speer thermisch ondergoed, pyjama´s, sokken en mutsen aangetrokken en onder een laag van 5 dekens gaan liggen. Echter, nog hadden we het niet superwarm...

Vanochtend lang uitgeslapen (hadden het inmiddels wat warmer) en echt op ons gemakje gedaan in een dorpje waar niet veel te beleven valt. Morgen gaan we dan toch nog voor 3 dagen (Chili gaat niet lukken) naar de zoutvlakten en verheugen ons nu al op de nog extreme temperaturen: NOT!!!

Tot over een paar dagen...