Tempels en vals geld!
Door: Simon en Inge
Blijf op de hoogte en volg Simon en Inge
23 Juni 2006 | Peru, Cusco
Het heeft even geduurd maar hier zijn dan eindelijk weer wat verhalen. Foto´s en nog twee verhalen volgen nog.
Moet ook even flink nadenken wat we zoal ook alweer hebben gedaan de afgelopen 2 weken! Waren geloof ik in Trujillo gebleven... Brrrr, hier bleek het al snel wat graden kouder dan in Mancora en dus moesten de truien voor de dag worden gehaald!
Trujillo is dé plek om een aantal van de vele archeologische sites te bezoeken zoals Chan Chan, Huaca del Sol y Huaca del Luna (Huaca=tempel). Dit hebben we dus ook maar gedaan! De stad zelf vonden we niet zo bijzonder al zijn hier wel een paar mooie koloniale huizen te vinden. Sliepen in een gezellig guesthouse waar we eindelijk weer eens wat Nederlanders ontmoet hebben, die al meer dan 1 1/2 jaar onderweg bleken te zijn! Komen hier echt amper Nederlanders tegen!
Huaca del Sol en Huaca de la Luna zijn ruïnes, overgebleven uit de Moche periode (200 voor Chr tot 850 na Chr), en deze cultuur is met name befaamd vanwege de vele schilderingen op aardewerkpotten. Helaas wordt er minder teruggevonden dan gehoopt omdat de ruïnes vaak al voor een groot gedeelte zijn leeggeroofd. Huaca del Sol was trouwens gesloten, mogelijk voor 15 jaar of meer, maar het zicht op de tempel in de verte was toch prima. Bij deze tempels lopen ook ontzettend, lelijke, haarloze honden rond (echt geen gezicht) en deze zouden tegenwoordig een heilzame werking hebben voor mensen met artritis: hun (kale) huid heeft een temperatuur van meer dan 40 graden en daar ga je dan lekker tegen aan gaan liggen!?
De dag erna met de twee Nederlanders `s ochtends de ruïnes van Chan Chan bezocht. Deze ruïnes stammen uit de Chimu periode (van 850 na Chr. tot 1470 na Chr) en deze cultuur bleek uitstekend in het smeden van goud. De stad bestond uit 9 paleizen waarvan alleen Chan Chan te bezichtigen is. Elke keer als de koning overleed, werd het paleis gesloten en ging de zoon in zijn eigen, reeds gebouwde, paleis wonen. Als de koning stierf, gingen zijn 90 vrouwen levend mee het graf in!
`s Middags voor een leuke prijsje met z´n vieren in een krak van een knalblauwe kever gestapt om ook nog de in de buurt gelegen Huaca Esmeralda en Huaca Arco Iris te bezoeken. Deze bleken vrij klein en dus stonden we zo weer buiten. Hierna zijn Simon en ik in een busje gestapt naar Huanchaco, een klein plaatsje aan de kust, waar overal rieten vissersbootjes in het zand staken. Al meer dan 2500 jaar weten alleen de inwoners van dit plaatsje hoe zo'n bootje gemaakt hoort te worden! Lekker bij een tentje wat gedronken en toen begon het gedonder...
De ober wilde onze 50 sol niet (=15 dollar)!Ja, hoor, we hadden weer eens een vals biljet in ons bezit! Stelletje sukkels dat we zijn, we hadden weer eens niet het geld gecheckt! Nu hadden we 's ochtends gepind en alleen bij Chan Chan betaald met 100 en een briefje van 50 teruggekregen dus we waren 100% zeker dat het valse biljet hier vandaan kwam. Tja, aan de ene kant hadden we het hier bij kunnen laten maar aan de andere kant, Chan Chan is een overheidsgebeuren!
Dus...maar weer eens een politiebureau binnengestapt. Nadat we ons verhaal zo goed en zo kwaad als het ging hadden verteld, reden we met 3 politieman sterk naar Chan Chan in de hoop dat dit de kerel aan het loket zou afschrikken en hij ons een echt biljet zou geven. Helaas, Chan Chan was al dicht! Vervolgens nog 2 uur op het politiebureau gezeten om aangifte te doen. Pffff, dat had nou ook weer niet gehoeven! Volgende dag niet meer teruggegaan aangezien we hadden gepland naar Huaraz te gaan.
De meesten nemen de nachtbus naar Huaraz maar vanwege de prachtige natuur en bergtoppen, is een rit overdag indrukwekkender! Al vroeg de bus naar Chimbote gepakt om hier een kereltje te ontmoeten die ons naar een goede busmaatschappij zou brengen (had onze guesthouse eigenaar geregeld). Kereltje stond er uiteraard niet en dus een rit bij een mindere maatschappij geregeld en in een wat gammele bus richting Huaraz vertrokken...
Moet ook even flink nadenken wat we zoal ook alweer hebben gedaan de afgelopen 2 weken! Waren geloof ik in Trujillo gebleven... Brrrr, hier bleek het al snel wat graden kouder dan in Mancora en dus moesten de truien voor de dag worden gehaald!
Trujillo is dé plek om een aantal van de vele archeologische sites te bezoeken zoals Chan Chan, Huaca del Sol y Huaca del Luna (Huaca=tempel). Dit hebben we dus ook maar gedaan! De stad zelf vonden we niet zo bijzonder al zijn hier wel een paar mooie koloniale huizen te vinden. Sliepen in een gezellig guesthouse waar we eindelijk weer eens wat Nederlanders ontmoet hebben, die al meer dan 1 1/2 jaar onderweg bleken te zijn! Komen hier echt amper Nederlanders tegen!
Huaca del Sol en Huaca de la Luna zijn ruïnes, overgebleven uit de Moche periode (200 voor Chr tot 850 na Chr), en deze cultuur is met name befaamd vanwege de vele schilderingen op aardewerkpotten. Helaas wordt er minder teruggevonden dan gehoopt omdat de ruïnes vaak al voor een groot gedeelte zijn leeggeroofd. Huaca del Sol was trouwens gesloten, mogelijk voor 15 jaar of meer, maar het zicht op de tempel in de verte was toch prima. Bij deze tempels lopen ook ontzettend, lelijke, haarloze honden rond (echt geen gezicht) en deze zouden tegenwoordig een heilzame werking hebben voor mensen met artritis: hun (kale) huid heeft een temperatuur van meer dan 40 graden en daar ga je dan lekker tegen aan gaan liggen!?
De dag erna met de twee Nederlanders `s ochtends de ruïnes van Chan Chan bezocht. Deze ruïnes stammen uit de Chimu periode (van 850 na Chr. tot 1470 na Chr) en deze cultuur bleek uitstekend in het smeden van goud. De stad bestond uit 9 paleizen waarvan alleen Chan Chan te bezichtigen is. Elke keer als de koning overleed, werd het paleis gesloten en ging de zoon in zijn eigen, reeds gebouwde, paleis wonen. Als de koning stierf, gingen zijn 90 vrouwen levend mee het graf in!
`s Middags voor een leuke prijsje met z´n vieren in een krak van een knalblauwe kever gestapt om ook nog de in de buurt gelegen Huaca Esmeralda en Huaca Arco Iris te bezoeken. Deze bleken vrij klein en dus stonden we zo weer buiten. Hierna zijn Simon en ik in een busje gestapt naar Huanchaco, een klein plaatsje aan de kust, waar overal rieten vissersbootjes in het zand staken. Al meer dan 2500 jaar weten alleen de inwoners van dit plaatsje hoe zo'n bootje gemaakt hoort te worden! Lekker bij een tentje wat gedronken en toen begon het gedonder...
De ober wilde onze 50 sol niet (=15 dollar)!Ja, hoor, we hadden weer eens een vals biljet in ons bezit! Stelletje sukkels dat we zijn, we hadden weer eens niet het geld gecheckt! Nu hadden we 's ochtends gepind en alleen bij Chan Chan betaald met 100 en een briefje van 50 teruggekregen dus we waren 100% zeker dat het valse biljet hier vandaan kwam. Tja, aan de ene kant hadden we het hier bij kunnen laten maar aan de andere kant, Chan Chan is een overheidsgebeuren!
Dus...maar weer eens een politiebureau binnengestapt. Nadat we ons verhaal zo goed en zo kwaad als het ging hadden verteld, reden we met 3 politieman sterk naar Chan Chan in de hoop dat dit de kerel aan het loket zou afschrikken en hij ons een echt biljet zou geven. Helaas, Chan Chan was al dicht! Vervolgens nog 2 uur op het politiebureau gezeten om aangifte te doen. Pffff, dat had nou ook weer niet gehoeven! Volgende dag niet meer teruggegaan aangezien we hadden gepland naar Huaraz te gaan.
De meesten nemen de nachtbus naar Huaraz maar vanwege de prachtige natuur en bergtoppen, is een rit overdag indrukwekkender! Al vroeg de bus naar Chimbote gepakt om hier een kereltje te ontmoeten die ons naar een goede busmaatschappij zou brengen (had onze guesthouse eigenaar geregeld). Kereltje stond er uiteraard niet en dus een rit bij een mindere maatschappij geregeld en in een wat gammele bus richting Huaraz vertrokken...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
