Montañita is het net niet, Mancora nog net wel

Althans, dat vinden wij! Hierover zo meer...

Eerst nog even vanuit Cuanca de ruines van Ingapirca bezocht. De Ecuadorianen zijn erg trots op deze heuse Incaruines maar wij vonden de site een beetje aan de kleine kant! Met de bus maar liefst 2 1/2 uur heen en 2 1/2 terug moeten rijden om in slechts 45 minuten het hele complex(je) te hebben bewandeld!

Bedacht om het Nationale Park Las Cajas te laten schieten en lekker te gaan relaxen aan de kust van Ecuador. Dus, vier uur in de bus gezeten naar Guayaquil, daar nog 2 uurtjes gewacht op het busstation om vervolgens nog 3 uur in de richting van Montañita te karren. Dit zou volgens de Lonely Planet een prima, rustig plaatsje zijn om te surfen en van de zon te genieten... Tja, deze gids is wel van 2003 en in 3 jaar tijd blijkt er veel te kunnen veranderen: komen daar rond 20.00 uur aan in een mega zuip -en feestgebeuren van zowel nationale als internationale toeristen (er moet gezegd worden, het was zaterdagavond). Niks voor ons dus!

Eerder amper toeristen tegengekomen, blijken ze allemaal hier te vertoeven! Pech voor ons, zaten ook nog eens alle leuke hostels vol en de kamers die we nog wel konden krijgen waren te vies voor woorden. Na 45 minuten bleek het kereltje van ons nummer 1 hostel toch nog een (achter)kamertje te hebben?! Beetje raar, had hij die eerst niet of was er een reden waarom die niet werd verhuurd? Anyway, wij blij dat we toch iets hadden... De Lonely Planet vertelt overigens niets over de ´grillo-tijd´, de tijd dat in het donker tig, grote krekelachtigen te voorschijn komen en in het wilde weg gaan vliegen (Inge had er eentje in d´r haren, en die wilde er niet uit...): nu dus! Wat bleek, ons kamertje had er tig!!! Volgens de Ecuadorianen zijn het absoluut geen kakkerlakken maar leken zoals wij, zien in het donker echt geen verschil, hoor!

Na voor geen meter geslapen te hebben (muziek in het plaatsje ging door tot 06.00 uur ´s ochtends!) de dag erna besloten om ´s middags weer te vertrekken! De zon leek ook niet echt te willen schijnen en het strand was niet meer dan een vuilnisbelt en een hondenschijtplek! Na nog geen 24 uur in Montañita te hebben doorgebracht weer in Guayaquil beland. Dit keer niet op het busstation blijven hangen maar een taxi gepakt naar een hostel in het centrum. Spullen gedropt en vervolgens naar het grootste winkelcentrum (a la USA) van Ecuador gereden in de hoop een nieuwe camera te kunnen kopen. Canon had als reactie op onze mail geschreven dat de camera hoogstwaarschijnlijk defect is (hebben ´m pas 2 1/2 jaar) en dat we deze naar een steunpunt moeten brengen, tja, die hebben ze dus niet hier...). Balen, maar het is niet anders.

Uiteindelijk geen camera gekocht maar lekker fastfood lopen snacken, en El Codigo da Vinci gezien (boek is toch wel beetje anders op bepaalde punten en Tom Hanks vinden we eigenlijk te jong voor de rol maar de film is wel oke). Komen we ´s avonds laat buiten, blijken die grillos ons te zijn gevolgd vanuit de kust, haha! Niet normaal hoeveel er hier rondvlogen, getver!

Nog een heerlijk dagje in Guayaquil op de Malecon rondgehangen, het prachtige wijkje Las Peñas bezocht en onder andere de landleguanen in het Parque Bolivar bekeken. Die leven daar gewoon en lopen de hele tijd langs je voeten heen en weer als je lekker op een bankje zit uit te rusten... We hebben trouwens geregeld gehoord dat je vooral niet naar Guayaquil moet gaan (zou niet veilig zijn en zo) maar wij vonden het een prima stad.

Oja, toch nog een camera gekocht! Willen toch foto´s op de site blijven plaatsen, he! Die volgen overigens nu nog niet, even geduld hebben!

Vanuit Guayaquil al vroeg de bus gepakt naar de grens met Peru. Op zich een oke rit maar... niet als de bus doorrijdt met al je spullen terwijl je bij de douane een stempel probeert te krijgen! Uiteraard zijn we niet helemaal stom en hadden we 1 dagrugzak wel uit de bus genomen (met de belangrijkste spullen) maar in de bus lagen nog 2 grote rugzakken, een 2de dagrugzak en wat truien. Hadden nog gevraagd aan de chauffeur of hij bleef wachten: ´Ja, natuurlijk, blijf ik wachten!´ Nog geen 5 minuten later reed hij weg... Alles goed afgelopen: bus heeft de overige passagiers gewoon even in het volgende dorp afgezet en is toen teruggekomen! Had hij wel even mogen zeggen!

Vervolgens in Mancora aangekomen, een klein kustplaatsje in het noorden van Peru. Nu nog leuk maar wel een Montañita in spe! Echter, het strand was prima en de zon scheen alle dagen! Hostel had wel zijn langste tijd gehad met een badkamer die blank stond en een cementlucht van hier tot ginder (al het 4de hostel waar ze de boel aan het verbouwen zijn)! Na te zijn verkast, hadden we last van mieren en een heerlijke rioollucht! Ach, het is geen NL...

Vanochtend met de nachtbus in Trujillo aangekomen en eerlijk gezegd ging deze rit erg voorspoedig. Zijn wel een beetje brak en gaan nu dus lekker op tijd naar bed om vervolgens morgenvroeg NL te kunnen zien spelen! Hebben oranje ballonnen vanuit NL meegenomen maar da´s misschien een beetje voorbarig geweest! We zullen zien...

Iedereen een fijne week toegewenst en tot later!

Veel liefs,

Simon en Inge