Abel Tasman 3-day Track

Een van de mooiste tracks van Nieuw-Zeeland, als het niet de mooiste is. Je eigen voedsel meenemen voor de lengte van je verblijf, geen afval achterlaten maar ook meenemen, geen douches, geen electriciteit en veel kilometers lopen.

We zijn vertrokken met slechts 4 uurtjes lopen op de eerste dag in het vooruitzicht. De natuur die je tegenkomen is onbeschrijflijk mooi. De heldere kleur blauw van het water, de 'stilte' van de natuur, het geluid van de krekels en van de vogels. Urenlang loop je met je rugzak (veel kilo's) naar je doel toe: Anchorage Hut.
Ik (Simon) had zin om te zwemmen in dat mooi blauwe water aangezien dit punt het enige punt was zonder al te veel zandvlooien. Klaar voor de start, zwembroek, af......... K O U D! Die duik duurde dus één minuut.

Om te eten hadden we voor deze eerste dag ons brood gesmeerd met gekookte eitjes, net zoals we die voor de middag hadden gesmeerd.
Overigens hadden we voor dag 2 de 'vache qui rit' kaaspuntjes meegenomen en voor de afwisseling brood. Ook een pot jam en 4 kuipjes pindakaas maakten een gedeelte van de tocht. Want voor alle overige maaltijden stond: brood, voor elk wat wils, op het programma.

Gelukkig hoefde we op onze vakantie het maar rustig aan te doen..lekker uitslapen en zo. Niets van dit allesl, er moest gelopen worden. Op onze tocht kwamen we hoog en laag water crossings tegen. Deze plekken moeste dus op een bepaald tijdstip (of liever gezegd binnen een tijdsperiode) overgestoken worden. En op deze mooie 2e dag moest dit dus gebeuren voor 8 uur of zo. Torrent Bay 's ochtends vroeg na een heerlijke nacht slapen. Een ganse familie, of zeg maar 3, hadden besloten ook een wandeling te maken (stelletje losers, lieten hun bagage met de boot brengen en halen en zaten dus onze ogen uit te steken met verse koffie en zo). 3 dames van rond de 17, een kind van 7, een aantal moeders, een vader die zeer luidruchtig snurkte tot dochter daar een einde aan maakte en Inge en Simon, allemaal gezellig samen in de hut.
Dus ben je gezellig aan het lopen om half zeven en kun je van de natuur genieten.
Deze 2e dag was de zwaarste aangezien we 7 uur totaal moesten lopen. Het grappige aan vandaag waren de laagwater crossings, waarbij we uiteraard niet op het helemaal juiste tijdstip aanwezig waren. Wacht maar tot je de foto's ziet. Als er water is gaan we er doorheen of niet toch. Het meisje voor ons zat tot haar nek in het water. Een kwartier gewacht en wij stonder tot ons achterwerk in. Tassen boven het hoofd en lopen maar.
De Awaroa hut was een stuk mooier met uitzicht op een rivier die de volgende ochtend gecrossed moest worden.

De derde dag was een kortere met dus die rivier, weer zeiknatte voeten dus gekregen, ijskoud water om 8 uur 's ochtends
Nog twee uur gelopen en moe maar voldaan in Totaranui aangekomen. 3 uur in bus en 'thuis' bij de jeugdherberg.....wassen, wassen, en ......lang douchen.